Pål Hellesnes

Martin Årseth

#fff

Reinhaldar Maritha Bendiksen kan tape over ein million kronar i pensjon om jobben skal ut på anbod. 

Maritha Bendiksen er reinhaldar ved Ravnanger ungdomsskule på Askøy. Snart kan ho og kollegaane få ny arbeidsgivar, sidan fleirtalet i kommunestyret vil gjennomføra anbod på tenesta.

– Det er mykje kjensler. Eg har jobba i Askøy kommune sidan 2008, så eg føler det er litt sånn «takk skal du ha». Eit spark bak om at eg ikkje er god nok lenger, seier Bendiksen.

Ho er uroleg for kva avgjerda vil ha å seie for pensjonsrettane hennar.

– Eg kan tape opp mot ein og ein halv million, og eg er 34 år gamal. Eg har halve arbeidslivet att.

Bendiksen og hennar kollegaar er ikkje dei einaste dette gjeld. Laurdag skreiv Klassekampen om hjelpepleiar Ingelin Bjerknes ved Uranienborghjemmet i Oslo.

Ho er også uroa for pensjonen hennar når arbeidsplassen hennar og tre andre sjukeheim i Oslo skal ut på anbod.

Pensjonsordningane er ulike i offentleg sektor og private verksemder. Dermed kan tilsette som vert konkurranseutsette oppleva store endringar i pensjonsvilkåra.

Ønskjer verna pensjon

#000

Eg ser i kommentarfelta at folk blandar Dolk, Pøbel og Töddel. Eg vert jo jævla sjarmert, men eg tippar dei vert ganske irriterte, seier Roy Håvard Løseth.

Den 51 år gamle barnevernsarbeidaren har halde på som gatekunstnaren Töddel anonymt fram til i sommar, då han følte han måtte stå fram etter å fått trugslar, vorte skulda for antisemittisme, vore meldt til politiet for hatytringar og vorte avslørt identiteten på i lukka israelvenlege forum.

I sommar patruljerte politiet i nabolaget, og Løseth fortel at naboane spurte om det var han dei passa på.

Årsaka var at Løseth hadde laga eit kunstverk med Anne Frank ikledd eit palestinaskjerf på ein vegg i Bergen sentrum.

Den jødiske jenta som skreiv dagbok då ho gøymde seg for nazistane saman med familien på åtte, vart funne i 1944 og send til konsentrasjonsleir. Berre faren overlevde.

– Eg visste jo at det kunne vere kontroversielt. Eg laga først eit alternativ med Che Guevara med palestinaskjerf, men hadde Anne Frank i bakhovudet heile vegen. Men eg hadde ikkje sett for meg at det skulle verte så vilt, at frontane var så steile og at alt var så svartkvitt, fortel han.

On Elpeleg i Det jødiske samfunn i Bergen kalla det mangel på respekt for holocaust og melde han til politiet for brot på ytringsfridomen og hatytringar. Løseth forstår ikkje korleis det kan vere respektlaust for holocaust. I gruppene der kunstnaren vart omtalt med namn, gjekk diskusjonen i kommentarfelta om kva konsekvensar det skulle få for han.

– Gruppa har vore stengt ned for ekstreme haldningar, og det var merkeleg å lese korleis dei diskuterte meg med fullt namn og kva konsekvensar det skulle få for meg. Det er ein fordømt uting å bruke politimeldingar som politisk verkemiddel. Eg reknar med Elpeleg veit at det ikkje er brot på ytringsfridomen.

Saka om brot på ytringsfridomen vart lagt vekk i august, medan saka om hatytringar ikkje er lagt vekk enno.

Det er noko med alderen. Kjønnsdrifta minkar, og så vert ein forbanna på andre ting

Plommer og Palestina

MDGs Eivind Trædal køyrer på i ny bok: – Ei kjærleikserklæring til kollektiv, sykkel og gange

Nasjonal transportplan (NTP) høyrest ut som ein god, overordna plan for å nå transportmåla for Noreg. Men ifølgje MDG-politikar Eivind Trædal er planen slett ikkje god.

Han har skrive boka «På ville veier – hvorfor Norge burde hatt en samferdselspolitikk»

– Boka er eit forsøk på å starte ein større diskusjon om norsk samferdselspolitikk, seier han.

Då Stortinget vedtok NTP i vår, ei liste med samferdselsprosjekt for 1300 milliardar kroner som planen er å byggje dei neste ti åra, var det med kritikk frå tunge aktørar på klimafeltet.

Transportsektoren står for om lag 33 prosent av dei norske klimagassutsleppa.

Direktør i instituttet for klimaforsking Cicero og medlem av Klimautvalget 2050 Kristin Halvorsen meinte det var for mange store prosjekt som byggjer ned natur. Bjørne Grimsrud, direktør i Transportøkonomisk institutt, har sagt at det ikkje er bra for natur og klima å halde fram veksten i transporten på same måten som i dag.

– Planen tek ikkje omsyn til klima- eller naturmål. Det er fullt av prosjekt som er samfunnsøkonomisk ulønsame og uansvarlege. Boka er ei forteljing om nye transportformer og nye måtar å reise på som er tryggare og friare. Det er ei kjærleikserklæring til kollektiv, sykkel, gange og togreiser nasjonalt og internasjonalt, seier Trædal.

Trædal meiner at ein kan bruke politikken frå byane, der dei i byvekstavtalar får til samarbeid med staten om tiltak for kollektiv og sykkel.

Boka er ei kjærleiks­erklæring til sykkel, gange og togreiser.

Legg seg på hornet

Bergen kommune må kutte store summar. Det har finansbyråd Jacob Mæhle varsla sidan han kom inn dørene i sommar. Han har avlyst løftet om å redusere eigedomsskatten, og skular og barnehagar har alt fått vite at dei må spare inn titals millionar berre på resten av året. Barnehagar fryktar dei må stengje fordi dei ikkje har pengar å bruke på vikarar ved sjukdom. I går varsla kommunen at budsjettframlegget frå byrådet ikkje vert lagt fram 2. oktober som planlagt, men 30. oktober.

Då har byrådet éin månad meir på seg til å finne kutta dei vil gjere, og bystyret har tilsvarande éin månad mindre på å ta stilling til framlegga og kome med eventuelle andre måtar å få budsjettet til å gå opp på. Opposisjonen rasar. Byrådet framstår fullstendig handlingslamma, melder Arbeidarpartiet. Spesielt når dei har varsla så store kutt, og dei som må gjennom kutta ikkje veit om det enno, er det viktig med god tid, seier Venstre. Korleis skal vi få svar på alle budsjettekniske spørsmål, spør SV.

Byrådet er sett saman av Høgre, Framstegspartiet og Senterpartiet, med støtte frå regnbogekoalisjonen Pensjonistpartiet, Industri- og næringspartiet og Bergenslisten. Sjølv om venstresida reagerer sterkt, er det desse tre som gjev byrådet fleirtal. Ingen av dei har ytra eitt kritisk ord om utsetjinga. Dei er nok nøgde om dei får gjennom nokre påplussingar til sine hjartesaker. Spørsmålet er berre om det er rom for særlege påplussingar utan å gå på akkord med løftet om ikkje høgare skattar.

Kuttet

Anne Kari Hinna

Det er fullt trøkk bak verftsgjerdene hos Aker Solutions på Stord i dag. Opp mot 1800 fast tilsette og 3000 innleigde arbeidarar er i gang med å bygga blant anna produksjons- og bustadplattforma Hugin for oljeselskapet Aker BP, ein av dei største plattformane som er laga på Stord. I tillegg skal verftet levera to konverteringsplattformer til internasjonale kundar.

– Det er mykje arbeid 2024 og 2025, store prosjekt som skal leverast på kortast mogleg tid. Det er dette me er knallgode på, seier Finn Madssen, klubbleiar for dei organiserte i Fellesforbundet ved verftet på Stord.

Men Madssen er bekymra for kva som skjer etter 2025.

– I 2026 og 2027 ser det veldig usikkert ut for oss, seier han.

Klubbleiaren ber regjeringa få fart på havvindsatsinga. Leverandørindustrien står klar.

– Det går altfor seint. Me ser at resten av verda rasar forbi oss, seier han.

Det er ikkje berre i verkstadklubben dei er utolmodige. I samband med høyringa av støtteordninga for flytande havvind til Vestavind F og B skriv Aker Solutions at regjeringa må «sørge for at det igangsettes reelle mellomstore havvindprosjekter i løpet av 2025».

«Vi mener myndighetene, sammen med leverandører og operatører, kan legger til rette for slike prosjekter blant annet gjennom å avklare rammebetingelser og regelverk. Dette kan utformes slik at løsningene blir attraktive for alle parter, ikke minst for staten selv gitt at det vil redusere støttebehovet for større havvindprosjekter lenger fram i tid», skriv Hallvard Norum, pressesjef i Aker Solutions i ein e-post til Klassekampen.

Me ser at resten av verda rasar forbi oss.

Fryktar verfta må nedbemanne

Det er ikkje til å kome unna at Rogaland er eit litt merkverdig fylke busett av merkverdige folk. Då er det ikkje løye at dåverande Høgre-ordførar Sissel Knutsen Hegdal, no uavhengig ordførar, «på vei til eit møte med lidelse i», som Vestlandsfanden syng det, fekk ein god plan: Ein må ikkje ta avgjerder når det stormar som verst, fritt sitert etter Erna Solberg. Eg må berre seie at det sitatet er verd å lese i sin heilskap: «Jeg har nylig hørt et råd Erna Solberg ga under en debatt under ONS, som jeg dessverre ikke fikk med meg da, og det var at man ikke bør ta avgjørende beslutninger når det stormer som verst.»

 ordførar Hegdal fordi ho svindla partiet for 50.000 kroner i valkampen, pengar ho brukte på kjoler, festivalpass, middagar, flyreiser og så bortetter. Éi av utgiftene var reise til Oslo for eit møte, medan det i kalenderen hennar stod oppført «jentetur Oslo». Og møtet var digitalt. Det er no uansett greitt å ha ein proseccopost på budsjettet for slikt. Men den som aldri har teke eit møte på Teams i staden for å møte fysisk og heller teke ein tur med verdas beste jenter, kan kaste den første steinen. Hegdal trekte seg eigentleg med ein gong, men i Stavanger er lønene hardare enn stål, og som ein Napoleon samla ho på torsdag troppene for å halde på trona. Diverre var det berre liding på møtet i Stavanger Høgre, som ikkje lenger vil støtte henne. I går trekte ho seg endeleg.

 ein skal trekkje seg. Det er ikkje vanskeleg å vere usamd i at ein bør vente til stormen har lagt seg før ein tek viktige avgjerder. Joe Biden trekte seg heldigvis då det storma, det kunne jo hende han kreperte medan han venta på at det skulle løye, medan Erna Solberg har venta og venta, og sjølv om det er lenge sidan stormen stilna, har ho framleis ikkje teke ansvaret for at ho hadde ein gamblande aksjespekulant buande i statsministerbustaden.

 men vi er vande med at det er skilnad på Jørgen Hattemakar og kong Salomo. Sjølv om oljepengane har gjort Rogaland rike, er det framleis arbeidsfolka som ber børa, skapar verdiane og i tillegg står for den kulturelle arven. For å parafrasere ein saudabu: «Vi skulle plukka verv i Stavanger / og drukke vin og cava ifrå spann / og finansierte det med valkamppengar frå Høgre / og gjeve blaffen i vår plikt som menigmann.»

Cavanger

Frida Holsten Gullestad

Christopher Olssøn

Den viktigaste hjelpa til kuttramma kommunar er å stogge rente- og prisveksten, seier kommunalminister Erling Sande.

Tre av fire kommunar seier dei bruker meir pengar enn dei har budsjettert med i år. 96 prosent av dei melder til interesseorganisasjonen for kommunane KS at pleie- og omsorgsbudsjetta er i ferd med å sprekke alt no.

– Vi har visst det ville verte krevjande, og difor auka vi handlingsrommet i revidert budsjett med 2,5 milliardar kroner utover utgifter som går til demografi og pensjon, nettopp for at kommunane skulle kjenne på at dei fekk større armslag, seier kommunalminister Erling Sande (Sp).

Dei høge rentene har gjort at kommunane i 2023 måtte ut med 13,7 milliardar meir enn to år før, berre til å betale renter.

Han viser òg til endringane i inntektssystemet for kommunane, der dei har omfordelt to milliardar kroner i eit nullsumspel – teke frå nokon og gjeve til andre.

– Det kjem til dei som har minst inntekter og treng det mest.

Inntektssystemet er politisk kontroversielt, meir om det seinare. Men Sande skildrar kommuneløftet som kjem i neste budsjett som det nest største på 15 år, der det største òg kom frå denne regjeringa.

– Eg håpar kommunane ser at det er ei politisk vilje til å løfte kommunesektoren. Dei er uroa for rentevekst og kostnadsvekst. Det viktigaste grepet er å få kontroll på rente- og kostnadsvekst. Om ein ikkje får til det, vert det ein vond sirkel der ein heile tida må etterfylle.

KS er mest uroa for at statleg overstyring vil gjere det vanskelegare for kommunane. Det er eit mantra vi har høyrt frå dei regjerande, borgarlege partia i Bergen og Trondheim, som Klassekampen har skrive at står overfor store kutt. Dei har klaga på at det er for lite fleksibilitet for kommunane.

Alle desse normene utfordrar det lokale sjølvstyret.

Forstår at det knip hjå ­kommunane

(tekst og foto

Det har ikkje vore enkelt for bergenske skulerektorar å setje opp rekneark med budsjett og rekneskap. Dei har brukt meir pengar enn budsjettet hadde rom for og vart før sommaren pålagt å kutte 100 millionar kroner for å kome seg ned på budsjettet.

Byrådet snudde og la på ekstra pengar i budsjettet, og rektorane kunne planleggje vidare for hausten. No snur byrådet igjen, og dei trekkjer tilbake 20 av millionane.

– Eg er uroa for den typen kutt, men dette er kutt som alle må forhalde seg til og er nøydde til å handtere. Alle står i ein ekstremt pressa situasjon frå før. Eg synest det er tøft å kome med det no og har ekstremt stor forståing, seier skulebyråd Daniel Hägglund (Frp).

Han innrømmer at pingpong-spelet med budsjettkroner og kuttkrav ikkje er den beste måten å gjere det på.

– Det er eit usikkert styringssignal, for dei har planlagt aktivitetar for hausten og så må 20 millionar inn att. Det uroar meg med styringssignalet vi gjev og det ekstra arbeidet med å ta ned aktivitetsnivået, seier Hägglund.

– Er det realistisk å gjennomføre kutta før nyttår?

– Vi må prøve å oppnå dei, og eg har eit reglement å forhalde meg til.

Leiar i oppvekstutvalet Linn Kristin Engø (Ap) seier at byrådet viser sitt sanne eg når dei pålegg barnehagar og skular å kutte det ho kallar svimlande 20,4 millionar på berre nokre månadar.

Det uroar meg med styrings­signalet vi gjev.

Må kutte vikarar

Det kokte verkeleg førre helg. Den store hendinga alle snakka om. Billettane til Oasis-turneen vart lagt ut for sal. Ein måtte melde seg i ein digital kø, vente i timevis, håpe at nokon andre kom fram og kunne kjøpe til fleire og gjere det same motsett veg. Då ein kom fram i køen, kosta ikkje billettane – som var ganske dyre frå før – ikkje lenger 135 pund, men 355. Med ei klokke som tikka ned framfor deg, måtte du ta stilling til om du skulle kjøpe billettane til den prisen eller droppe det.

som seldebillettane, har byrja med dynamisk prising. Det er det vi kjenner att frå flybillettar og hotellprisar, at prisen går opp og ned etter kor stor etterspurnaden er. Det er ein effektiv måte å sjekke betalingsviljen til kundane og få dei til å betale heilt på si eiga maksgrense for kva dei kan gje. Det britiske konkurransetilsynet har opna sak mot selskapet for å ikkje informere godt nok om prisinga, men vi må nok rekne med fleire dyre konsertar framover.

ingen som reagerer på måten flyselskapa set opp og ned prisane på, men ein treng ikkje gå langt i Bergen før ein kjenner på frustrasjonen mot Ticketmaster. I Premier League har kinesarar, amerikanarar og nordmenn floge inn og drive billettprisane opp og over kva ein gjengs arbeidar kan betale. Det er større sjanse for å møte på kjentfolk på Anfield enn i Knarvik senter. Ingen trur at SAS prøver noko anna enn å tene pengar, men det sit litt lenger inne å godta at Oasis berre gjer det same.

Billetten

Straum har vorte dyrt, men det har vorte dyrt å strøyme òg. Skal du sjå engelsk Premier League på fjernsynet, kostar det 750 kroner i månaden. Det er dyrt, for folk har over tid vist at dei er viljuge til å betale ganske mykje for å sjå på den engelske toppfotballen. Då strekkjer kanalane seg heilt til det ytste for å få kjøpe rettane til å vise fotballen. Viaplay tok over for TV 2 for to år sidan og betalte 20 milliardar kroner for å vise Premier League i heile Norden frå 2022 til 2028.

til Viaplay viser blodraude tal, og milliardane renn ut. Avtalen var ikkje så lukrativ som dei trudde. Dei strekte strikken for langt, og mange nok er ikkje viljuge til å leggje att dei pengane hjå selskapet. Mange pubar går i minus ved å vise fotballen, for det kostar så mykje å gjere det. Men interessa er der sjølvsagt enno, så IPTV har vorte meir vanleg, og det er rekna til at 250.000 nordmenn bruker tenesta. Det er ulovleg, men langt, langt billegare enn å vere lovlydig.

 få sagt det nok. Det er samfunnsskadelig», seier noregssjefen i Viaplay til NTB. Han åtvarar mot at den ulovlege strøyminga er styrt av organiserte kriminelle. Han er avhengig av at folk betaler han, så han kan betale til Premier League og dei fordele det blant klubbane. Dei klubbane er eigd av lovlydige kriminelle frå alle kantar av verda og kastar vekk alt på å betale spinnville summar til spelarane. Fotball er ein folkesport, men når han fjernar seg for mykje, gidd ikkje folk følgje etter.

Straumen

Kva for ei velferdsreform kjem først for SV: barnehage, skulemat eller tannhelse?

Det manglar ikkje velferdstiltak som SV-politikarar vil bruke milliardar av kroner på. Omgrepet «den neste store velferdsreforma» sit laust i munnen. Men kva skal vere den neste, med så mange gode tiltak å kaste pengar etter?

Dei siste vekene har spaltene i denne avisa vore fylt med Sunniva Holmås Eidsvoll i Oslo SV som ønskjer betre bemanning i barnehagane som «den neste store velferdsreforma». Dei same orda bruker Marthe Hammer om tannhelsereform, som ho jobbar for i Vestland SV.

Eirik Faret Sakariassen frå Stavanger SV kastar seg inn: Den neste store velferdsreforma må vere skulemat til alle.

– Det er stort nok til å drøyme om, og konkret nok til å tru på, seier han.

Han ramsar opp argumenta, som er at det treffer dei svakaste, jamnar ut skilnadar, er betre for folk med etevegringar og så bortetter. På same måten er det med bemanning: lågare sjukefråvær, færre vikarar, tettare oppfølging av borna, tidleg innsats.

Sjølv om milliardane sit like laust som ordet «velferdsreform», må ein prioritere. SV er no i gang med å stable på beina eit arbeidsprogram å gå til val på neste år.

– Eg er veldig for skulemat eller betre tannhelse, og eg trur ikkje det er nokon i SV som er mot det. Men det er lurt å lage ei rekkjefølgje, seier Sunniva Holmås Eidsvoll.

Det raudgrøne styret i Stavanger starta med innføring av skulemat, og mot slutten av perioden fekk 7000 ungar i kommunen mat på skulen.

Skulemat er stort nok til å drøyme om, og konkret nok til å tru på.

Kva er den neste store velferds­reforma?

SV-politikar Marthe Hammer fryktar at skattepengar til tannhelse hamnar i Sveits. – Slaget står i tannhelseutvalet, seier ho.

80 prosent av tannhelse­tenesta i Noreg i dag, er drive av private. Likevel er ordet «tannhelse» berre å finne fem gongar i rapporten frå avkommersialiseringsutvalet.

Før helga gav utvalsleiar Jan-Erik Støstad rapporten til digitaliserings- og forvaltningsminister Karianne Tung (Ap). Utvalet har gått gjennom kva ein bør gjere om ein vil fase ut kommersielle og at det offentlege skal drive velferdstenestene på sju felt: barnevern, barnehagar, skular, asylmottak, arbeidsmarknadstiltak, spesialisthelsetenesta og eldreomsorg.

Det meiner gruppeleiar for Vestland SV Marthe Hammer kan føre til at vi må ha eit nytt avkommersialiseringsutval for tannhelse om nokre år.

– Vi må lære av feila våre og ikkje gjere dei same feila på nytt, seier ho.

No er det slik at det offentlege, gjennom fylkeskommunane, i hovudsak gjev eit tilbod til dei som har krav på det gjennom lova, medan private står for tilbodet til alle andre.

I fjor undersøkte Bergens Tidende kjedene som driv med tannhelse. Avisa fann ei sterk sentralisering i kjeder av dei som driv tannhelseklinikkane.

Colosseumklinikken AS omsette for 1,6 milliardar kroner i fjor og Oris Dental for 1,7. Førstnemnde er eigd 100 prosent av eit selskap basert i Sveits, og det siste er eigd 60 prosent av eit selskap frå Luxembourg.

Ideologi er så viktig for enkelte at dei gløymer å løyse problemet.

Tilrår å ta tannhelsa heim att frå Sveits

Eg forstår det pragmatiske argumentet at kongefamilien, i alle fall gjennom dei tre kongane vi har hatt det siste hundreåret, har gjort mykje godt for å halde det norske samfunnet samla. Frå kong Haakon som sa at «jeg er også kommunisternes konge» då Noreg fekk ei revolusjonær arbeidarpartiregjering i 1928, til trikketuren til kong Olav under oljekrisa i 1973 (det var forresten eit PR-stunt) og den alltid joviale kong Harald med vitsar og godvilje.

 fantastiske kongane og dronningane er, vil eg vere ein sterk motstandar av monarkiet. Eg vil heller ha ein skandaløs presidentfamilie fordi vi kan kaste hen. Og heller ha eit meir splitta samfunn, for det er i så fall vår eigen feil. Det er så klart det prinsipielle som er årsaka til det. Makt skal ikkje gå i arv, ein familie skal ikkje vere plassert over nokon andre familiar. Og er ikkje familiar berre ein sosial konstruksjon uansett, då? Det er openbert ikkje konge­familien, der Märtha Louise framleis er fjerdeplassert i arverekkjefølgja.

 mest interessante kommentatoren ein rojalist. Trond Norén Isaksen er eit friskt pust inn i ein del av journalistikken som set sportsjournalistikken til skamme i merkeleg lojalitet overfor det dei skildrar. Medan dei fleste andre kongehuskommentatorar er servile overfor kongehuset, har Isaksen lojaliteten til fakta – og kanskje til monarkiet – som gjer han til den eine interessante røysta inn i ein vanlegvis uinteressant del av samfunnsdebatten.

Monarki

No har det endeleg skjedd. To overbetalte gamle gubbar frå Manchester skal endeleg spele saman att og loppe det som no er norske avdelingsleiarar med akutt lengsel til nittitalet. Heldigvis er det mange av dei, og prinsessa som ingen kunne målbinde og sjamanen har sjølvsagt ikkje spart på nokon ting når dei no giftar seg i Geiranger. Då prinsessa og sjamanen såg billettprisane Oasis har lagt opp til, fekk dei med ein gong respekt for den enorme svindelen. Oasis gjer reunion slik at Märtha Louise og Durek Verrett kan gå opp til alteret til tonane av «Don’t look back in Geiranger».

 djup kløfta mellom brørne Liam og Noel Gallagher, kunne krafta Verrett kanaliserte, sameine dei att. Det og enorme summar pengar, så klart. Sjamanen har sjølvsagt ei open bu der ein kan kjøpe det siste han har sendt ut på marknaden. Dei usynlege kondomane, Dureks, der krafta frå Gud hindrar befruktning. Han har òg lansert ein geigerteljar, som viser kor mange personar nokon har lege med, noko han har demonstrert ved å brodere talet inn på bordkorta.

eigentleg invitert, men avlyste i protest mot Oasis. Det er likevel flust av kjendisar, ein «sjå og bli sett»-fest med «cool & sexy»-tema, der alt frå Fredrik Solvang til Dr. Alban og frå Big Brother-Ramsey til Stig van Eijk og Terje Sporsem spradar ned Løvenvoldgata. Alle som likar pengar, trivst på Sunnmøre. Sjølve vigslinga står fylkessjaman Harald Tom Nesvik for. Men det er ingen tvil om kva som vert bryllaupsdansen. Verrett er trass alt ein cha-cha-cha-mann.

 detaljane kjenner vi ikkje til, sidan det britiske sladremagasinet Hello har kjøpt rettane til å ta bilete. Men det stoppar ikkje den fremste forkjemparen for ytringsfridom og offentlegheit, Se og Hør, som har leigd ein nittifotar og ligg ute i fjorden med digre telelinser. (Dette er ikkje ein vits, forresten.) Dei har òg hyrt inn ein leiar i ein norsk næringslivsorganisasjon som fotograf, så dei har fullt innsyn i kva folk gjer på do (dette er ein vits). Offentlegheita må få vite korleis det norske C-laget av kjendisar tolkar «

Eg, for min del, som ikkje har andre klede enn joggesko, dongeri­bukser, skjorter og regnjakker, er heldig som ikkje er invitert. Eg tenkjer som vanleg berre på Seinfeld. «She wants me to dress 

. What is that?» «I don’t know, but you don’t have it.»

Bryllaupet

Det kan vere langt til Sverige, som det er her på Vestlandet, og som gjer at eg sjeldan er i grannelandet, og spesielt ikkje berre ein svipptur over for å kjøpe billeg kjøt og øl. Burde ikkje vi få eit tilbod for å kompensere for manglande harryhandel over grensa? Det kunne til dømes vore eit fast frådrag på skatten eller ei utbetaling rekna ut frå ein komplisert formel som tek utgangspunkt i mengda grensehandel. Helst ville eg nok bygd opp eit tilsvarande tilbod, slik at vi òg får opplevinga.

 skiftet skal jo visstnok kome eingong, og til slutt må vi slutte å pumpe opp olje frå havbotnen. Då står det plattformer ute i havet som ikkje er i bruk til nokon ting. Dei har landstraum, hotell, kino og restaurant. Det er eit stilleståande cruiseskip, som er ei anna næring med tvilsam klimaprofil. Charterhelikopter til Nordsjøen kan verte det nye Syden. Der er det altfor varmt uansett, og skulle temperaturane søkkje for lågt, kan ein berre skru på faklane. Kortreist er det òg.

 måle livbåtane i koselege og pittoreske hellasfargar, slitne roughnecks kan verte dei gamle fiskarane i landsbyen. Ein kan hoppe frå plattform til plattform, så ein kan reise til dei koselege, søvnige og kvitmålte plattformene, og til dei heilt autentiske plattformene som slit med fråflytting og høg arbeidsløyse, men overlever på turisme. Som ein idé til å fordele dette godet, sponsar staten innbyggjarar på Shetland og Orknøyane éi gratis reise til fastlandet i året.

Plattform

Anna Krokene

Fride Ørn tok seinabort fordi fosteret var alvorlig sykt. Nå er hun uroa for kvinner i samme situasjon.

På en tidlig ultralyd fikk Fride Ørn vite at hun var gravid med tvillinger. Hun var ti uker på vei. Familien på tre gledet seg til å bli fem.

Da svangerskapet hadde vart i over 18 uker, fikk de en beskjed de ikke var forberedt på: Hjertet til det ene fosteret hadde ikke utviklet seg som det skulle. Legene påviste hypoplastisk høyre hjertesyndrom. Bare halvparten av hjertet fungerte.

Ørn begynte å søke på nett. Det som dukket opp av behandlingsalternativer, var bare livsforlengende operasjoner.

– Jeg skjønte at det var veldig alvorlig. Vi fikk beskjed om at det gikk an å søke om svangerskapsavbrudd på et av fostrene, sier hun.

Til daglig jobber Ørn som kreftsjukepleier på Kvinneklinikken ved Haukeland universitetssjukehus.

Det var en av grunnene til at hun og partneren tenkte at det skulle gå greit å ha et alvorlig sjukt barn.

– Vi tenkte at dette kan vi klare. Jeg er sjukepleier, vi har stabil økonomi og godt nettverk, sier Ørn.

Fosteret hadde flere avvik i tillegg til diagnosen, som øker risikoen.

Uroa for gravide etter uke 18

Bruker meir pengar enn dei har, lånt meir enn dei kanskje burde, og har ikkje spart opp ein stor bufferkonto. Det er lett å kjenne seg att i eit gjennomsnittleg kommunebudsjett.

– Tre av fire kommunar rapporterer om meirforbruk i 2024, og vi ser av tertialrapportane at mange kommunar har ganske store meirforbruk, seier Rune Bye, direktør for kommuneøkonomi i kommunesektororganisasjonen KS.

Bye seier at årsakene er høge renter og høgt prisnivå. Trass i varsla inntektsvekst og nytt inntektssystem for kommunane, vil realinntektene vere på nivå med 2015, opplyser han.

Rentekostnadane åleine har auka med 13,7 milliardar kroner på to år. Gjeldsveksten i Kommune-Noreg har vore sterk det siste tiåret.

I 2013 hadde kommunane nettogjeld på 66 prosent av inntektene, medan det i 2020 var 87 prosent. Sidan har gjeldsveksten ikkje vore større enn inntektsveksten, men i den perioden har rentene stige.

Det er store skilnadar mellom norske kommunar, og gjelda strekkjer seg frå 2 til 250 prosent av inntektene. Nokre kommunar har store bufferkontoar med pengar dei har spart seg opp, medan andre ikkje har greidd å gjere det.

Utdanningsnytt og Skolelederforbundet har gjort ei undersøking blant 382 skuleleiarar.

8 av 10 er uroa for økonomien før nytt skuleår.

Det er ei på­kjenning å stå i og kjenne på: Har eg kollegaen min her neste år?

Kommunar i renteskvis

Dei har prøvd alt for å verte Kristeleg Festlegparti, men det kan hende det er politikken folk vil ha

Kristeleg Folkeparti ligg jamt under sperregrensa på fire prosent, og er berre representert av tre personar på Stortinget. Dei fekk det dårlegaste valresultatet sidan 1936 sist val, og medlemstalet har stupt i årevis, truleg på grunn av høg gjennomsnittsalder på medlemane. Fram mot 2022 mista dei 10.000 medlemar på berre fem år. Og no har tilsette i partiet varsla mot leiarstilen til leiar Olaug Bollestad, som har vore sjukmeldt sidan før sommaren.

Haugland drakk vin og Kjell Magne Bondevik røykte sigar, Knut Arild Hareide hadde morosame vitsar i debattane, Kjell Ingolf Ropstad er var god i fotball og Olaug Bollestad er vittig på Instagram. Ein periode gjekk det eit rykte om at Dag-Inge Ulstein, som framleis nektar for at han er aktuell som ny leiar, eller til å halde fram i politikken i det heile, er sexolog, men det er han diverre ikkje. Kristeleg Folkeparti har prøvd alt for å verte Kristeleg Festlegparti, men det kan hende at det er politikken folk vil ha.

 politikk har ei lang og stolt historie, og har vore viktig for utviklinga av samfunnet vi har i dag, men det byrjar å verte nokre år sidan det var ei relevant storleik å snakke om. Senterpartiet, Venstre og Kristeleg Folkeparti har alle funne sin måte å stå sjanglete i spagaten på kvar si side av midtstreken. Om det skal vere ei von for Kristeleg Folkeparti, må dei kanskje setje lita si til at det sentrumet opnar seg opp att.

Økonomien i Bergen er så dårleg at Høgre og ­finansbyråd i Bergen Jacob Mæhle ­opnar for å skrote skatteløftet sitt. SV kallar det eit positivt signal at partiet går vekk frå eitt av dei viktigaste valløfta.

– Det fortel at forståinga dei hadde av situasjonen før valet, ikkje samstemte med verkelegheita. No får dei ei realitetsorientering når dei kjem tett og ser økonomien. For oss andre som har følgt med dei siste fire åra, er det ikkje noka overrasking at ein ikkje kan kutte 400 ­millionar kroner, seier ­gruppeleiar ­Mikkel Grüner (SV).

SV har bede om ­lovlegheitskontroll av budsjettet for Bergen kommune fordi det inneheld store, ­uspesifiserte kutt. Altså at ­kommunen ­vedtek kor mykje dei skal kutte for, men ikkje kvar dei skal finne dei pengane.

Toppane frå dei store byane har vore samla i Bergen for å diskutere korleis dei kan vinne tilbake makta. Høgre tok over styringa alle stadane i fjor. Når dei fell dom, er dei ikkje nådige og viser til kutt i sosialsatsar, rotete budsjetthandsamingar, fjernar skulemat.

– Om det er mange nok på jobb, så vert det mindre sjukefråvær. Om folk får nok sosialhjelp og slepp å gå på Nav, får ein dei ein drive til å bidra. Når sjukeheimar vert privatisert og folk går ned i løn, må dei kanskje jobbe meir enn 100 prosent og kan ikkje følgje opp ungane, så dei gjer det dårlegare på skulen og kan hamne utanfor. Når ein kuttar éin stad, kjem rekninga ein annan stad, seier SV-topp i Stavanger Eirik Faret Sakariassen.

Han ville teke tre grep med éin gong, om han fekk styre: ikkje kutte eigedomsskatten, fase ut bemanningsbyrå og stoppa auken i politikarløner.

– I Trondheim har ein brukt mykje pengar på å innføre parlamentarisme. Gode til politikarar er det einaste ein ikkje kuttar i pengar til, seier Berger.

Spørsmålet som står att, er korleis dei skal vinne veljarar. Det har jo vore eit val, og folket ville ha eit skifte til Høgre i alle dei store byane.

Vi tek imot alle invitasjonar til å diskutere politikk.

SV vil vinne tilbake byane

Historisk upopulært Høgre-byråd opnar for å skrote skatte­løfte. Utsiktene er bekmørke, seier nyslått finansbyråd Jacob Mæhle.

Då Høgre tok makta i Bergen i fjor haust, skjedde det etter eit spektakulert løftebrot frå byrådsleiar Christine Meyer (H), då ho skrota bybaneplanane. No er det skatteløftet som kan ryke.

Byrådet lova å kutte minst halvparten av eigedomsskatten kommunen tek inn, som vil seie om lag 400 millionar kroner. Men det har dei rett og slett ikkje råd til. Kommuneadministrasjonen skildrar situasjonen som ein «selvforsterkende negativ spiral».

– Ein kan ikkje seie det mykje tydelegare. Det er eit varsku av eit anna kaliber enn i dei fleste sakspapir eg har sett oppigjennom, seier nyslått finansbyråd Jacob Mæhle (H).

Det høyrer med til historikken at Framstegspartiet og Høgre avvikla eigedomsskatten i 2012, med fyrverkeri på festplassen der Huseiernes landsforbund laga gravstein for skatten, før dei same måtte innføre han att tre år seinare.

Mæhle tek over ein stram kommuneøkonomi, og han skildrar han som verre enn han trudde då han tok over.

– Utsiktene er bekmørke og endå verre enn folk har trudd. Alle veit det står dårleg til, men no treffer så mange ting oss samstundes, seier han og ramsar opp.

– Vi har etablert oss på eit skyhøgt kostnadsnivå og eit veldig høgt investeringsnivå, har ei demografisk utvikling som gjev oss færre skatteytarar og fleire som treng hjelp, reduserte inntekter frå staten, tapt på tidlegare overføringar på grunn av for låge prisoverslag, og vi kan ikkje vente oss dei same inntektene frå skatteytarane og utbyte, seier han.

Dette trass i at det førre byrådet leverte budsjett i overskot, tok ned gjeldsgraden og bygde opp ein økonomisk buffer.

Utsiktene er endå verre enn folk har trudd.

Kan kutte skattekutt

Etter ei veke proppa full av unge folk som prøver å finne fram her i vaksenverda, med utkledingsfestar, karaokekveldar og endelaus drikking, er det ikkje berre enkelt å finne motivasjonen for eit halvår med mykje lesing og hardt arbeid. Arendalsveka er endeleg over og skvaldreklassen må på jobb att.

Eitt av høgdepunkta var nok toga-partyet, ein kveld der Vy og Go-Ahead diskuterer korleis dei skal få toga i rute. Vidare iprogrammet var det rett på beerpong på besøk hjå Bryggeriforeningen. Det er ein leik der ein kastar ein pingpongball over bordet, og landar han i ølglaset til motstandaren, må hen styrte den siste Lokalbryggstrategien for vekst mot 2030.

Sjømatbedriftenehar leigd ein båt for å vise fiskeriminister Marianne Sivertsen Næss korleis dei … Eller vent, akkurat det å leige båt for å ha eit litt rart arrangement der er litt vanskeleg å lage ein vits om, for det gjer faktisk både studentane og politikarane.

 seine kveldar med debattar om kronekursen og ­kunstig intelligens, er det rett på bar for nyskilde, kvite menn frå privat sektor i dress. «Blir du med på hotellet mitt, så skal eg binde ­valutaen din?» Nyskilde menn i dress er forresten ei av gruppene i dette samfunnet som manglar interesseorganisasjonar. Kven skal tale saka deira?

Etter ein tidleg morgon med dåp ved bua til NHO Sjømat, der ein må ete ei øskje med sild på 30 sekund, elles får ein ikkje lese den nye rapporten dei har bestilt om utfordringar og moglegheiter i næringa framover, er det rett på lanseringa av vegkart for bruk av kunstig intelligens i kommunal sektor 2024–2034, der kommunedirektørar og ordførarar dansar til Abba og Ballinciaga.

 organisasjonane har pengar til å hengje med på køyret, og like utanfor Arendal sentrum sit Ungdom mot EU. «Ein treng ikkje vere med på alt for å få vener. Vi greier oss fint.» I sentrum sette Europabevegelsen opp eit party­telt, men berre to statsvitskaps­studentar kom, og KrF-nestleiaren må forklare for ingen frammøtte kvifor han ikkje kan seie noko om Olaug Bollestad.

Og når finansminister Trygve Slagsvold Vedum vaknar på hotellet med 

, ein pengesetel tatovert over bukselinninga, og LO-tillitsvalde har stole NHO Transport-rollupen på veg heim frå festen, er det berre éin tanke som står i hovudet på ei samla skvaldreklasse: «Snakkast neste år.»

Veka

Arbeidarpartiet i Bergen har føreslege ti namn til hordalandslista for partiet til neste stortingsval. Der står kulturminister Lubna Jaffery på første og tidlegare byrådsleiar Rune Bakervik på andre.

Tidlegare statsråd og no stortingsrepresentant Marte Mjøs Persen ønskjer attval, men har i år flytta over kommunegrensa til Bjørnafjorden og er difor ikkje med på Arbeidarpartiet i Bergen si innspelsliste.

– Arbeidarpartiet i Bergen har tradisjon for å spele inn namn frå Bergen, men den endelege lista skal vere kandidatar frå heile valkrinsen. Det er ein prosess som pågår i partiet og skal få gå sin gang, seier Persen.

– Lubna er sitjande statsråd og Rune har gjort mykje bra for Bergen. Vi har lagt ulike kriterium til grunn, og har ulike kandidatar som er gode representantar for partiet og ambassadørar frå Bergen og fylket, seier nestleiar i Vestland Arbeidarparti Eva Synnøve Steigen.

Bakervik er nok for mange det mest overraskande namnet på lista. Han vart ordførar då nettopp Mjøs Persen kom på Stortinget, og har vore byrådsleiar.

– Dette var ikkje planen min i utgangspunktet, men eg har vore så heldig og vore med i programkomiteen og jobba fram eit stortingsvalprogram. Då har det kome ei lyst til å verkeleggjere denne politikken på Stortinget.

Arbeidarpartiet

Det er eit politisk problem når statsminister Jonas Gahr Støre går med rutete skjorter, skriv Morgenbladet, og lener seg på den britiske historikaren David Runciman, som skriv at hykleri er den verste synda ein politikar kan begå i eit liberalt demokrati. Politikarar skal i staden vere «ekte», som Støre ikkje verkar når han klønar litt med øksa framfor VG eller bruker fem forsøk på å tappe øl på Øyafestivalen med Aftenposten på slep. Trekk til Aftenposten for «arbeidervann».

-leiar Sylvi Listhaug skulda regjeringa for å ha «norskesjuka». Omgrepet speler på «hollandssjuka», eit omgrep som skildrar korleis gassinntektene i Nederland fekk opp den offentlege pengebruken. Finansminister Trygve Slagsvold Vedum (Sp) kontra med eit bilete av seg sjølv i ikkje ei blomeeng, men poserande i graset mellom mange, norske flagg. Han skreiv at «[j]eg kan bekrefte at jeg har norske-syken. Jeg er sykt glad i Norge». Tiktok-videoen av ein dansande Vedum på finansministerkontoret er framleis frisk i minnet.

 spørsmålet om kva type politikar eg ønskjer meg, vil eg nok seie nokon som er seg sjølv og står for det. Kven vil ikkje det? Eg vil heller at Støre står for å vere eit elitistisk, fransktalande, vandrande seminar – eg likar å gå på seminar – enn at han et Grandiosa og drikk Jägermeister. Men når eg ser dei daglege påfunna frå Vedum, byrjar eg å tenkje på om det kanskje ikkje er så dumt om politikarar speler ei rolle i staden for.

Rolla

Thorvald Stoltenberg har kalla kompromiss for eitt av dei finaste orda vi har.

Eit kompromiss må smerte for alle partar, sa fylkesordførar i Vestland Jon Askeland (Ap) då han presenterte det som kan vere ei løysing på den verkebyllen i bergenspolitikken dei siste tiåra: bybana.

Etter det som verkar som ein eviglang krangel om bana ut av byen skal gå over Bryggen eller i ein tunnel bak landemerket, har Bergen og Vestland vorte samde om ein tunnel. Politikarane stod i kø på podiet. Byrådsleiar i Bergen Christine Meyer (H) har truleg ikkje smilt slik sidan valkvelden, for det siste året har ho vore travelt oppteken med å setje og sløkkje brannar. Kommentator i Bergens Tidende Gerd Margrete Tjeldflåt kallar det Bergens Oslo-avtale, men vil vente med å dele ut fredsprisen.

 med ein nøkkel til å stadfeste at kompromisset kjem til å stå seg og ikkje verte endå ein ny omkamp, har sett døra på gløtt. Den politiske skiljelina i Bergen går ikkje mellom høgre og venstre, men mellom Bryggen og tunnel.

«Å få bygd bana trumfar eigentleg det meste», sa Arve Helle (Ap) på fylket til Bergensavisen. Det siste året har heile prosjektet vore truga med ein trist lagnad. Dei som har arbeidd i fylket med bygginga, forsvinn til andre jobbar. Staten held tilbake pengar, og at det i det heile skulle kome ei bybane, har vore det store spøkelset. Stortinget gjev ikkje pengar til å byggje ei bane Bergen ikkje veit kvar dei vil ha.

 ei løysing, er det utan tvil ei løysing som smertar, slik eit kompromiss vil. Frykta for at det ikkje vert noka bybane i det heile teke, er riset bak spegelen.

Eg skulle gjerne vore inne på diverse møterom og bakrom for å sjå fjesa på Bryggen-tilhengjarane no, som truleg kjenner seg tvungne med på dette kompromisset. Thor Haakon Bakke i Bergen MDG kalla framlegget først for eit mogleg dødsstøyt for bybana, fordi byrådet i Bergen vil skrote reguleringsplanen for bana over Bryggen. Om den vert lagt i bosset, sit Bergen att med svarteper om det viser seg at ein ikkje kan byggje tunnelen likevel. Då kan ein ikkje byggje bybane nokon stad.

 inn eit hjørne no. Det er slik den smertande kjerna i kompromisset er. Ingen får det dei helst vil ha, men alle må prøve å unngå det dei absolutt ikkje vil ha. I ein «mexican standoff», står tre partar og trugar kvarandre, slik at det ikkje finst ein veg til siger. I eit giftig debattklima som i Bergen, der ingen stolar på kvarandre, er det vanskeleg å få alle partane til å leggje ned våpena samstundes. Den meksikanske standoffen er fastlåst.

Om det viktigaste er at det kjem ei bybane i det heile, som Bergen sårt treng, må ein kanskje akseptere at ho går ein annan veg enn dei sjølv ønskjer. Bybane i tunnel med færre stopp, er betre enn inga bybane. Arbeidarpartiet seier dei er garantisten for at det vert bybane til Åsane. Framstegspartiet ønskjer ikkje noka bybane i det heile, men om det først skal gå ei bybane, vil dei heller ha henne i tunnel enn over Bryggen.

Ingen får det dei helst vil ha, men alle må prøve å unngå det dei absolutt ikkje vil ha

Kompromiss er ein kunst

Det er kjekt å reise til ein framand by og bu i heimen til nokon som er vekkreist for ein grei penge. Heldigvis finst det ein nettstad som formidlar den typen overnattingar. Airbnb er slik ei glede for oss reisande. Men fordi vi reiser så mykje, er det mogleg å leige ut profesjonelt, og det fører til prisaukar som gjer at vanlege folk i byar som Paris og Barcelona ikkje har råd til å bu der og vert pressa ut av byen. Det har det vore protestar mot i slike byar i fleire år, og i sommar fekk innbyggjarane i Barcelona nok. Dei aksjonerte ved å oppsøkje turistar på restaurantar og sprute vatn i andletet på dei.

Martin Årseth

Artikler

Reinhaldar Maritha Bendiksen kan tape over ein million kronar i pensjon om jobben skal ut på anbod.

Ei teikning av Anne Frank snudde opp-ned på livet til Roy Håvard Løseth.

MDGs Eivind Trædal køyrer på i ny bok: – Ei kjærleikserklæring til kollektiv, sykkel og gange

Kuttet

Aker Solutions meiner havvindsatsinga går for seint. Klubbleiar Finn Madssen på Stord er uroa for nedbemanning frå 2026.

Blant bedehus og boreriggar

Den viktigaste hjelpa til kuttramma kommunar er å stogge rente- og prisveksten, seier kommunalminister Erling Sande.

Må kutte vikarar

Billetten

Straumen

Kva for ei velferdsreform kjem først for SV: barnehage, skulemat eller tannhelse?

Tilrår å ta tannhelsa heim att frå Sveits

Monarki

Don’t look back in Geiranger.

Plattform

Uroa for gravide etter uke 18

Tre av fire kommunar bruker meir pengar enn dei planla. Dei høge rentene byrjar å bite for mange av dei.

Dei har prøvd alt for å verte Kristeleg Festlegparti, men det kan hende det er politikken folk vil ha

Bergen Høgre bed om hjelp for å redde økonomien. SV er nøgd med at byrådet har opna auga for røynda.

Kan kutte skattekutt

Fadderveka for vaksne er over.

Arbeidarpartiet i Bergen vil ha Lubna Jaffery og Rune Bakervik på Stortinget.

Rolla

Kompromiss er ein kunst

Heimen

I jakta på sparte kroner legg Høgre-byrådet i Bergen ned Klimaetaten.

477 barn og unge i Bergen er melde for lovbrot i år, ei auke frå 280 i same periode i 2018. Men bergenspolitiet opplever at dei har betre kontroll i dag.

Reinhaldar Maritha Bendiksen kan tape over ein million kronar i pensjon om jobben skal ut på anbod.

Ei teikning av Anne Frank snudde opp-ned på livet til Roy Håvard Løseth.

MDGs Eivind Trædal køyrer på i ny bok: – Ei kjærleiks­er­klæring til kollektiv, sykkel og gange

Kuttet

Aker Solutions meiner havvind­sat­singa går for seint. Klubbleiar Finn Madssen på Stord er uroa for nedbe­manning frå 2026.

Blant bedehus og boreriggar

Den viktigaste hjelpa til kuttramma kommunar er å stogge rente- og pris­veks­ten, seier kommu­nal­mi­nister Erling Sande.

Må kutte vikarar

Billetten

Straumen

Kva for ei velferds­reform kjem først for SV: barnehage, skulemat eller tannhelse?

Tilrår å ta tannhelsa heim att frå Sveits

Monarki

Don’t look back in Geiranger.

Plattform

Uroa for gravide etter uke 18

Tre av fire kommunar bruker meir pengar enn dei planla. Dei høge rentene byrjar å bite for mange av dei.

Dei har prøvd alt for å verte Kristeleg Festleg­parti, men det kan hende det er politikken folk vil ha

Bergen Høgre bed om hjelp for å redde økonomien. SV er nøgd med at byrådet har opna auga for røynda.

Kan kutte skattekutt

Fadderveka for vaksne er over.

Arbei­dar­par­tiet i Bergen vil ha Lubna Jaffery og Rune Bakervik på Stortinget.

Rolla

Kompromiss er ein kunst

Heimen

I jakta på sparte kroner legg Høgre-byrådet i Bergen ned Klima­etaten.

477 barn og unge i Bergen er melde for lovbrot i år, ei auke frå 280 i same periode i 2018. Men bergens­politiet opplever at dei har betre kontroll i dag.

MDGs Eivind Trædal køyrer på i ny bok: – Ei kjærleikserklæring til kollektiv, sykkel og gange

Aker Solutions meiner havvindsatsinga går for seint. Klubbleiar Finn Madssen på Stord er uroa for nedbemanning frå 2026.

Den viktigaste hjelpa til kuttramma kommunar er å stogge rente- og prisveksten, seier kommunalminister Erling Sande.

Kva for ei velferdsreform kjem først for SV: barnehage, skulemat eller tannhelse?

Dei har prøvd alt for å verte Kristeleg Festlegparti, men det kan hende det er politikken folk vil ha

Arbeidarpartiet i Bergen vil ha Lubna Jaffery og Rune Bakervik på Stortinget.

I jakta på sparte kroner legg Høgre-byrådet i Bergen ned Klimaetaten.

477 barn og unge i Bergen er melde for lovbrot i år, ei auke frå 280 i same periode i 2018. Men bergenspolitiet opplever at dei har betre kontroll i dag.