Filmindustrien er på mange vis ein kopiindustri som har gjort det til ein forretningside å fortelja velkjende historier om igjen. Ofte resulterer det i overflødige forteljingar, som gjerne har vorte fortalde betre før i romanar, biografiar eller journalistikk. Desto meir slåande blir det når ein filmskapar maktar å gjera det kjende nytt for publikum, slik Laura Poitras (f. 1964) gjer i sin Gulløve-vinnar frå Venezia, Nan Goldin-portrettet «All the Beauty and the Bloodshed». Filmen er eit høgdepunkt under Bergen internasjonale filmfestival denne veka. Med denne dokumentaren får eit sterkt mytologisert og stigmatisert, skeivt miljø ei politisk oppreising i hovudstraumskulturen.
Nan Goldins aktivisme mot Sackler-familien er kulminasjonen av eit liv i kamp for å eksistera.
Flyktningar frå USA
