Det er få filmkritikarar som har vorte viktige filmskaparar. Paul Schrader er blant unntaka. Paradoksalt nok heng Schraders utvikling og status saman med at han vaks opp i ein strengt kalvinistisk heim og difor var nær myndig før han såg sin første film. Schrader kom som utanforståande intellektuell til ein sanseleg kinokultur som jamnaldrande hadde fått inn med morsmjølka.