I fjerde song i Odysseen stansar ei vogn med to skumsveitte hestar framføre og to støvete ungdomar oppi utmed porten til ein herskapleg bustad i småkongedømet Sparta. Den eine er tjue år gamle Telemakos frå den steinete øya Itaka. Han er ute og leiter etter far sin, som drog i krigen då sonen var så liten at han ikkje har noko personleg minne om han, berre eit botnlaust sakn etter ein far som aldri kom heim.
Gudinnene i dei homeriske tekstene er handlekraftige, verkelystne og energiske. Kvifor blir dei så ofte pakka inn i ein kjønnsstereotyp kalkun?
Sanninga om Homer
