Mykje av den mest interessante lyrikken i dag handlar om å visa fram og forklara alternative måtar å vera på. Kva vil det seia å ikkje vera innvandrar, men barn av nokon som har innvandra? Kva vil det seia å ikkje vera anten homo eller hetero, men nokon som ikkje føler seg omfatta av desse kategoriane? Dette siste, har eg lært, kallar ein oppgjeret med den binære tenkemåten. Ikkje anten–eller, og heller ikkje både–og. Ein opplever rett og slett kategoriane som irrelevante.
Kaotisk: Dei sterke, autentiske dikta til Anna Kristina Knudsen hadde fortent eit betre narrativ.
Sceniske skildringar
