Eg var glad då eg baka kringla. Livet mitt kjendest rikt og eg likte å virke som bakar. Men då eg tok ho ut or omnen var ho hard som kavring. Kari lo og opna ei flaske kava og sa det går bra. Eg var ikkje klar for å vrake kaka. Så eg slo ho sund med ein hammar og åt ho. Eg knuste bitane til smular mellom jekslane før eg svelgde og lét dei gli som grus ned matrøyret og sakte merka eg korleis den brende maten etterlét seg smaken av kol.
Du kan bla til neste sideBla med piltastene
Kaotisk: Dei sterke, autentiske dikta til Anna Kristina Knudsen hadde fortent eit betre narrativ.
Sceniske skildringar
Anmeldelse
Anna Kristina Knudsen
7078 Saupstad
Litteratur
Flamme Forlag 2019, 61 sider
Mykje av den mest interessante lyrikken i dag handlar om å visa fram og forklara alternative måtar å vera på. Kva vil det seia å ikkje vera innvandrar, men barn av nokon som har innvandra? Kva vil det seia å ikkje vera anten homo eller hetero, men nokon som ikkje føler seg omfatta av desse kategoriane? Dette siste, har eg lært, kallar ein oppgjeret med den binære tenkemåten. Ikkje anten–eller, og heller ikkje både–og. Ein opplever rett og slett kategoriane som irrelevante.