Første gong vi såg Flåklypa på kino, var hovudattraksjonen eit billøp. I den avrundande delen av den nye Flåklypa-trilogien høgnar sykkelreparatør Reodor Felgen innsatsen frå eigenbygd racerbil til sjølvteikna månerakett (fjernstyrt frå jorda, «for å kunne overholde hviletidbestemmelsene»). Konstruksjonen blir finansiert av ein naturressurshungrig statsbyråkrat, bygd av eit produktplassert Norsk Hydro og applaudert av Enkefru Stengelføhn-Glad, no forfremja til ordførar i Flåklypa. Den alltid sjølvskrytande Solan Gundersen er straks klar til å planta det norske flagget på månen, medan ein skeptisk Ludvig heilt uforvarande plantar filttøflane midt i det høgteknologiske fartsdramaet.
Flåklypa-trilogien er ei vellukka fornying, jamvel om siste kapittel har manglar.
Fali måneferd
