Det handlar om den epoken i livet då venene dine er familien din. Slik samanfatta serieskaparane Marta Kauffman og David Crane ideen til «Friends». Difor har dei også – klokeleg – avvist fromme publikumsbøner og lukrative produsenttilbod om å venda tilbake til bufellesskapet og husværet der så mange tv-sjåarar (i snitt 25 millionar i veka) brukte så mykje av fritida si frå 1994 til 2004. Når både skodespelarar og manusforfattarar stilte opp i HBOs mimrekveld «Friends Reunion», fekk ein også inntrykk av at det for dei involverte ikkje i første rekkje handla om å relansera serien på strøymetenesta, om deira eigne ego eller uimotståelege honorar, men eit ekte ønskje om å møtast att.
Når ein ikkje har vener i røynda, er «Friends» enno gode å ha.
Vener for etterlivet
