Studenten Astrid spør den mykje eldre Bjørn om han ville ønskt å leve evig om aldringa stansa og livet kunne halde fram som no. Han svarar: «Dette livet i mange hundre år til. Tusenvis av år med skinliv. Eg trur eg takkar nei.»
Framandgjering: «Skinliv» har fine observasjonar, men manglar intensitet.