Ingen delar av litteraturen har blitt så æreskjelt som den politiske lyrikken frå 1970-åra. Mot denne bakgrunnen er det mest utruleg at poesien på ny har vendt seg mot det politiske, og då særleg det økologiske, dei siste åra. For det verka så sementert, det kritikken bar oppe, at det ikkje er mogleg å skriva politisk litteratur som samstundes er god litteratur.
Pedagogisk: Høghaug lyfter fram spørsmålet om i kva grad lyrikken kan vere politisk.