Med eit regimeskifte vert det forventa programerklæringar og visjonære utbrot, i tidsskriftskulturen som i politikken. Men kan ikkje reformiveren dermed frå tid til anna få noko tvangsaktig over seg? Om noko fungerer utmerkt, kvifor skal ein prøve å fikse på det?
Tidsskrift: Bokvennen har vært gjennom eit regimeskifte. Mellom ansvar for ein kollektiv, litterær samtale og krav om auka salgstal – kvar er bladet på veg?
For lesarar
