Verda er ein metafor. Norrønt verold (med apostrof under o-en) svarar til engelsk world og er sett saman av verr + old. Det siste er alder, tidsrom; det første eit gamalt ord for mann eller menneske. Latinsk vir lever stadig i viril, ’mannleg’. Våre forfedrar som laga ordet, såg verda som allheimen og eksistensen; alt mennesket har oversyn over.
Kvifor elskar me metaforar?