Essay

Olav Nygards natt

Av daude og draumar gror det rundt Olav Nygards dikting 100 år etter at han gjekk bort.

Eivind Myklebust
Diktargåva: Olav Nygard var fødd i 1884 på fjellgarden Krossen i Modalen, og meinte frå tidleg av at han skulle bli diktar. Foto: Ukjent/NTB ScanpixDiktargåva: Olav Nygard var fødd i 1884 på fjellgarden Krossen i Modalen, og meinte frå tidleg av at han skulle bli diktar. Foto: Ukjent/NTB Scanpix

For hundre år sidan, 11. februar i 1924, sovna poeten Olav Nygard inn etter eit års tids sjukeleie i ei seng i ei sommarhytte ved husmannsplassen Beverlia på Ulsrud i Oslo. Han var godt budd, må ein kunne seie, han som drygt ti år tidlegare, i 1913, var innlagd med tuberkulose i lungene på Luster Sanatorium i Sogn, og som tidleg i debutboka «Flodmaal» frå same år plasserte dette diktet:

Du må være abonnent for å lese denne artikkelen

Bli abonnent

Bokmagasinet

Kommentar

Vitsen med bokan­mel­delser er ikke å få folk til å lese.

Nordisk råd

I to tiår hadde Island en fjern­syns­fri dag i uka. Nå er holdningen til ny teknologi en annen.

Intervju

Frihets­be­grepet har lange røtter, hevder Quentin Skinner. Han minner om at det fantes frihet før libe­ra­lismen.