I scenekunsten blir det kalla regiteater når regissøren frigjer seg frå føringane til dramatikaren, og lèt verket gje uttrykk for regissørens eigne idear og kunstnariske ønskje. Med denne definisjonen i bakhovudet, kan ein seia at Sara Dosa driv ein slags «regidokumentarisme» i sin Oscar-nominerte portrettfilm «Fire of Love», om dei ein gong så vidkjende vulkanologane Katia og Maurice Krafft, som levde og døydde ved aktive vulkanar.
Meditativ film om det dramatiske livet til eit berømt vulkanologpar.