Bram Stokers «Dracula» er den mest kjende av ei rekkje, kulturelt innflytelsesrike vampyrforteljingar i gotisk litteratur. Publisert så seint som i 1897, er romanen om den blodsugande greven ei oppsummering av moralske og religiøse hovudmotiv i gotisk skrekk så vel som ei skildring av borgarlege normer i det seinvictorianske samfunnet. Det unge paret i sentrum av handlinga er den nyutdanna advokaten Jonathan Harker og den vakre Mina, som blir hans kone og forsørgjaransvar. Heile dramaet blir utløyst av at den ambisiøse Jonathan tar på seg ei forretningsreise til Transylvania for å tekkast ein eksentrisk, adeleg klient, som har kjøpt eigedom i London og vil ha skøyta overlevert og underskrivne før han emigrerer til sin nye bustad. Under eit marerittliknande opphald i ei isolert borg ute i villmarka, endar Jonathan med å signera eigedomspapir som liknar meir på ei djevelpakt.
Robert Eggers’ «Nosferatu» vil samla all Dracula-tolking i eitt verk.