DRAP PÅ DUGNAD: Ei mogleg løysing på atferdsvanskar i vikingtida.
Den antikke filosofen Aristoteles meinte at hjernen var eit nokså avsides organ som ikkje hadde noko med intelligens å gjera. På hans tid var det vanleg å rekna hjartet for sentrum i personlegdomen og sete for både tenking og kjensler. Det er ikkje så gale som det kan høyrast ut, for når ein reagerer på det som skjer, får det utslag i raskare puls og pust, og då er det ganske rimeleg at merksemda samlar seg om brystregionen.
