Ein fødast ikkje ei kvinne, skriv Simone de Beauvoir, men ein blir det, og det kan vere ein ganske kaotisk prosess. Det har eit besøk av søstera mi mint meg på. Ho er ti og eit halvt, skal byrje i femte klassen, og i sommar har vi snakka ein del om noko ho er ganske opptatt av, nemleg det som kjem dei neste åra: puberteten, tida der menstruasjonen kjem, der veksande hofter og bryst vitnar om at kroppen byrjar å bli klar for å bere fram eit barn – sjølv om ein framleis er eit barn sjølv.