Då Bitcoin vart lansert i 2008, følgde det med eit politisk manifest, underteikna pseudonymet Satoshi Nakamoto. At det eksisterande pengesystemet berre var tufta på tillit vart ikkje sett på som ei styrke, men i staden som eit «ibuande problem». Bitcoin skulle bli ein heilt ny pengeform som skulle erstatta handel med tillitsbaserte valutaer som dollar, kroner eller euro. Kryptovalutaer skulle gjere det mogleg å gjennomføre transaksjonar utan å måtte stole på motparten. Det nye pengesystemet skulle ligge heilt utanfor rekkevidda til folkevalde politikarar eller statleg regulerte bankar, og vi skulle i staden sette vår lit til ein «nøytral» teknologi, blokkjeda, og kryptovalutaer som var kontrollerte av ei knippe (delvis anonyme) privatpersonar.
Kryptovaluta gjekk frå å vere eit ideologisk prosjekt til å bli eit reint spekulasjonsobjekt.