Det er ikkje så mange tiår sidan at den vanlegaste måten å takle sorg og traume på var å prøve å gå vidare som om ingenting hadde hendt. Kva skulle det tene til å prate om det? Konsekvensen var at ein kvar var overlaten til sine eigne tunge tankar, og spesielt barn kunne nok sitje att med både spørsmål og feilaktige idear om kva som eigentleg hadde skjedd, og kvifor.
Merethe Lindstrøm skaper inderleg nærvær i detaljane, men treff ikkje heilt med forteljarstemma.
Ein familie i sorg
