Påfallande mange av motstandsheltene i Noreg under den andre verdskrigen enda opp med å gå til grunne i alkoholmisbruk i etterkrigstida. Den kommunistiske motstandskjempa Peder Furubotn fekk aldri anerkjenninga han fortente for motstandsarbeidet sitt og enda opp med å drikke seg i hel i lag med sonen Gilbert. Max Manus fekk meir enn nok anerkjenning, men lagnaden hans vart ikkje så heilt ulik.