Eg hadde lova meg sjølv å ikkje gå inn i kanselleringsvepsebolet. Den lovnaden bryt eg her og no, og eg angrar allereie. Temaet er ihelsnakka, drøvtygd, og vanskeleg å navigera utan å bli tatt til inntekt for den eine eller andre skyttargrava. Men den siste veka har, om noko, vist at kansellering tydelegvis ikkje kan bli ferdigsnakka. Sjølv om debatten kan verka småleg, kan ein ikkje feia den prinsippielle betydninga under teppet. Dessutan pirkar han i det som er nært, i kjensler og nostalgi. Då blir det fyr i teltet.
Ein tur inn i kanselleringsvepsebolet.