Eg skulle gje det ein ny sjanse. Eg skulle leggje fortida bak meg og sjå framover. Det var jo så mykje som peika i rett retning. Eg braut pakta eg inngjekk med gud og reiste tilbake til Mjøndalen. For dei av oss som er idiotar nok til å la sinnsstemninga følgje bølgjene med fotballresultat, er ikkje Mjøndalen eit særleg positivt bidrag til tilværet. På den eine sida er det jo ei industribygd med lang og variert arbeidarhistorie, folkeleg flatbygd på Austlandet er ikkje meg direkte imot. Men på den andre sida har eg aldri hatt ei einaste god oppleving i eller knytt til Mjøndalen.