Eg hugsar ikkje kvar, men ein stad har Christian Kracht uttalt at han prøver å leggje inn minst éi historisk unøyaktig opplysing på kvar side i romanane sine. Den mistenksame stemninga som oppstår i historisk medvitne lesarar som følgje av det, gjer romanane hans lette å kjenne att, om dei føregår på ei stillehavsøy («Imperium»), i det mørke hjartet av dei sveitsiske alpane («Jeg blir her i solskinn og skygge») eller, som i «De døde», i Japan, Tyskland og USA i starten av 1930-åra, tidleg i filmen og fascismens gullalder.
Banzai! Christian Kracht byd på ideologiske eventyr med historisk koloritt.
Sol og stål
