Mange har alt blitt rørt av historia om den alvorleg sjuke gamaren Mats Steen (1989–2014) og hans «hemmelege» liv i eit internasjonalt spelsamfunn, som familien først vart klar over då Mats døydde. Endå fleire vil la seg røra gjennom dokumentaren «Ibelin», titulert etter Mats’ spelavatar. Filmen sikrar truleg Benjamin Ree («Kunstneren og tyven») ein ny suksess både på Sundance-festivalen og norske kinoar, men når lommeduken er kasta, kunne ein ønska at regissøren hadde søkt noko meir enn publikums tårer.