Maria Parr går tett på dei små, men viktige skifta som skjer i løpet av ein barndom.
Sjølvsagt har dei trampoline. Då eg svingar av vegen som går gjennom Fiskå, kommunesenteret i Vanylven, og køyrer opp bakkane mot huset der Maria Parr og familien bur, ser eg snart ein heilt respektabelt diger trampoline i hagen og får stadfesta det eg har tenkt: Eit slikt trampolineopptrinn som er med i den nye barneboka hennar, skriv ein ikkje utan ei viss personleg erfaring med trampolinehald og -bruk.
Få nyhetene som setter dagsorden, analysene som betyr noe og stemmene som teller. Abonner i dag.
Bli abonnent
