Det var ein fin jobb, å køyra rundt med post. Eg hugsar fleire eldre som sat og venta på meg. Mange ville slå av ein prat då postbodet kom. Fleire venta på avisa. Ein bonde fekk sæd levert på ein isoporboks, som han skulle inseminera purkene sine med. Mange fekk medisinane sine frå landpostbodet, og tok ut trygda hos Posten. Sjølv om gebyret var høgt var det enkelt å få pengane på døra. Enkelte var så skjelvne at dei hadde fått eit stempel dei brukte i staden for handsignatur. Ei eldre dame bad meg innom, så eg kunne få sjå operasjonssåret hennar under stakken. Eg tenkte den gongen at postbodet også hadde ein funksjon som sosialarbeidar. Postbodet kom trufast innom, i ein for mange einsam kvardag.