Dagboka
Boss
Innimellom er skam ei konstruktiv kjensle. I alle fall om det utløyser eit korrigerande framtidig handlingsmønster.
NRK-Dagsnytt hadde torsdag kveld eit innslag frå ein miljøstasjon, der bodskapen var at altfor mykje som kunne vore kjeldesortert, går i restavfallet, eller bosset, som enkelte av oss seier. Med NRK på slep blei posane opna og studert nøye. Mykje var feil. Var det min pose som kom opp snart? Ein paljettgenser, som kanskje var blitt for liten for ein 7-8-åring, blei dratt ut av posen.
Det er når eg innser at det er nokon som opnar posane me sender frå oss og går gjennom restavfallet vårt, at skamma kjem sigande. Går ikkje bosset rett i forbrenningsomnane likevel? Eg lovar at det ikkje finst gamle batteri og lyspærer eller heile og fine genserar i bosset mitt, men eit og anna svart bananskal kan nok ha hamna i restavfallet, og eit tacoglas eller rømmebeger med inngrodde og mygla matrestar som har stått alt for lenge i kjøleskapet, kan ha funne same vegen som halvspiste matpakkar.
Anne Kari Hinna