På vegen fram til den største salen passerer eg ymse apparat av fornikla stål og svart plast, somme med belte til å springa på og andre med lodd som skal pressast ned og løftast opp. Her strever tjukke og tynne, sterke og veike side om side for å springa litt fortare og løfta litt tyngre. Eller berre for å bremsa opp for forfallet, for det moderne treningssenteret er òg for dei eldste blant oss.

Ikkje søtt, ikkje surt, ikkje bittert – men salt. Solveig Aareskjold skriv om det ho sjølv vil i Klassekampen kvar laurdag.