Til sine 13 stilleståande tablå studerte filmregissør Martti Helde måleri og skulptur, for å sjå korleis kjensler blir uttrykt i kroppsspråk.

– Då vi byrja, hadde vi berre pengar til ein opptaksdag. Vi måtte skaffa finansiering scene for scene, og brukte tre og eit halvt år på opptak, som vanlegvis blir gjorde unna på 30 samanhengande dagar. Både det estiske filminstituttet og private investorar var skeptiske. Og eg visste ikkje sjølv om prosjektet ville fungera. Så då tydeleg rørte folk strøyma til for å gratulera meg, etter premieren i Tallinn, var det nesten litt uverkeleg, seier Martti Helde om arbeidet med den uvanlege filmdebuten sin.