Eg er på reisefot på nasjonaldagen. Etter åtte dagars retrett på øya Iona på vestkysten av Skottland dreg eg til Toulouse for å feire 800-årsjubileet til dominikanarordenen. Undervegs spør eg meg kva moralske føringar som held oss saman som nasjon, alt medan eg arbeider på pinsepreika, den kyrkjelege fødselsdagen då Heilaganden vart dei truande til del. Medan andre viser seg i finstasen på Facebook og myldrar rundt på norske torg og gater ber eg morgonbøn i eit keltisk kapell utan anna nasjonalpynt enn den eg improviserer fram ved hjelp av banda i bøneboka. Eg føler meg litt utanfor, men nett dette utanforperspektivet vekkjer nye tankar.