«Det finnes ingen død materie. Den døde materien lever akkurat som oss. Bare mye, mye langsommere.» Slik er credoet til målaren Klingsor, som vi møter i den nyaste romanen til svenske Torgny Lindgren. Som ung målar fekk han ei openberring i skogen i Västerbotten, då han kom over eit glas som ein fjern forfader hadde sett frå seg på ein skeiv stubbe, fleire generasjonar tidlegare. Glaset hadde vendt opninga si mot sola, så når det blei sett inn «på kammerset der alt var innrettet ved hjelp av vaterpass, skrånet det så kraftig at det virket som om det holdt på å tippe over.»