Me moderne og postmoderne menneske har identitet. Ordet er avleitt av det latinske idem, som tyder «det same». Identitet har to dimensjonar, det vil seie at ein skal vere lik nokon andre, og ein skal vere lik seg sjølv. Viss ein ikkje har nokon andre å vere lik, er ein eksentrisk, sær og i siste omgang uforståeleg. Og sjølv om me veit at folk utviklar seg, og nye situasjonar krev nye veremåtar, meiner me at identitet skal ha ein fast kjerne over tid. Stabil identitet er eit normativt gode i vårt samfunn.
Du må være abonnent for å lese denne artikkelen
Allerede abonnent? Logg inn
