Eg har nettopp vore tre veker på Cuba, og sit no på eit hotell i ein by sør i Mexico. Cuba er eit samfunn der alt manglar. Dermed bruker ein uvanleg mykje tid og krefter på å gjennomføre kvardagens små operasjonar. Transport manglar også. I Havanna hamnar ein i dei drivstoffkåte og ekstremt ureinande gamle US-amerikanske bilane som turistane synest er sjarmerande, men som er det verst tenkjelege framkomstmiddelet i eit land med drivstoffmangel og elendig luftkvalitet frå før. Også informasjon manglar, det er vanskeleg å finne ut av kva som skjer, og kor og kva tid.
Levande sivilsamfunn har pressa kvinner opp og fram i Latin-Amerika.
Damer og disiplin
