Eg har eit tåkete minne av å stå inne i lokala til Studentradioen i Bergen og stire på ein telefon. Eg er tjue år gammal, framleis ny på jorda. I handa har eg ein lapp med eit nummer på, og handa skjelver. Alt eg skal gjere er å løfte røret og slå nummeret.
«Eg er fyld av ærefrykt og sprengd av indre glede» skriv Tore Renberg om då han møtte Jon Fosse.
Nokre månader i 1993
