Nyleg fekk eg løyve av Eldrid Lunden til å ta med ein av hennar tekstar i ein antologi eg redigerte. Den første linja i den teksten høver godt ved ei markering av hennar fødselsdag: «Gleda ved å leva, lysande som elvar gjennom kroppen». Men ser ein etter, er det mange av dikta hennar som kunne passa ved dette høvet.
Ei uføreseieleg røyst
