Ein gong i 1960-åra kom det opp eit skilt ved eit bur i den zoologiske hagen i Paris: «This animal is vicious; if attacked, it defends itself.» Var det ein språkfeil? Var den franske omsettaren ustø i engelsk? Eller var skiltet tvert om eit språkleg raffinement? Iallfall gjorde formuleringa ein merksam på ei spesiell form for aspektblindskap, nemleg den som slår ut slik: Dersom «den Andre» (eit dyr eller ei folkeeining) blir farleg som ein direkte konsekvens av det «vi» gjer, vil dei aspektblinde oppfatte den Andre som vondskapsfull, lunefull og uføreseieleg.
Trur USA og Nato på seg sjølve når dei seier at militær oppbygging i tidlegare austblokkland ikkje er ein trussel mot Russland?
Fredssikrarar på krigsstien
