Sist skreiv eg om Barack Obamas taleskrivar, Jon Favreau. Det var lite eg fekk plass til – om å tala. Så her kjem det vesentlege. Å snakka og å skriva er to ulike verder, eller to ulike banehalvdelar, for å snakka fotball. Alle ære til taleskrivaren, men det er talaren som må kunna jobben. Det hjelper lite om teksten er bra, dersom ikkje talaren kan snakka overtydande, visa mektig ordferd. Det er den store jobben. Eit dårleg skrive kåseri kan bli eit godt kåseri i munnen til ein som kan det.
Skrift er sølv, tale er gull.