Det som verkeleg har verdi, er det som veks opp av jorda, det som spirer i molda», sa bonden til meg. Me sat og kika nedover ein dal med eit djupt vatn i botnen, og med bratte fjellsider med gode utmarksbeiter på begge sider. Eg tenkte på alle dei gongene eg hadde vore med denne bonden og jaga sau opp på utmarksbeite om våren, når ein kan sjå graset strekka seg irr grønt opp frå jorda mot sola. Eg forstod kva han meinte.