Det er ikkje der eller der som er viktig – det er kven du er», seier Einar Økland til Agnes Ravatn når ho frettar han ut om korleis det var å flytte frå Oslo til Valevåg i si tid. I eit opptrinn frå boka «Verda er ein skandale» (2017) står han og trampar i bakken for å få skremt fram nokre flyndrebarn som har rota seg opp i ein bekk, slik at den lokale turgruppa skal få ta dei i augesyn. Han er oppslukt i landskapet og seg sjølv, fullt oppteken med å formidle flyndrefaget til dei kulturinteresserte mosjonistane han guidar i turlaget; at halve laget har forlate han for å sjå det eigentlege målet for turen, Kolerakyrkjegarden i Leirvåg, ansar han ikkje. «Den som ikkje kan ha det godt med seg sjølv, er ufri», slår han seinare fast til Ravatn.