Dersom du har gått på kino i det siste, er det stor sjanse for at du har fått med deg dei to førebels siste store norske krigsfilmar, «Nr. 24» om sabotøren og helten Gunnar Sønsteby frå Rjukan, og forteljinga om den presumptive antihelten «Quislings siste dager». Ein kan faktisk undrast om filmens Quisling eigentleg er ein antihelt. Filmens Quisling meinte det jo godt, må vete.
Vitnar krigsfilmane om ei manglande evne til å leite fram det heltemotige i dei liva som me lever her oppe?
Episk fattigdom
Feminist javisst
