For eit par år sidan hadde eg den tvilsame gleda å halde eit føredrag om politisk satire i Tyskland for NRKs humorredaksjon. Rommet var proppfullt av dei fremste komikarane i landet. Eg snakka i nesten 45 minutt om politisk kabaret, ein tradisjon som har prega tyskarars oppfatning av humor heilt sidan Weimar-republikkens dagar, om den mørke humoren til satiremagasinet Titanic og dei nådelause framsidene deira, og om satirikaren Jan Böhmermann, som i 2016 utløyste ei tyrkisk – tysk statskrise på grunn av eit nid-dikt han skreiv om den tyrkiske presidenten Erdogan.