Etter midten av 1800-talet eksploderte talet på aviser. Fordi ein tyskar i 1844 greidde å laga papir av tømmer. Første steget var å slipa ned tømmeret, så blanda vatn i massen. «Grauten» fekk namnet cellulose(frå ‘celle’) og kunne tørkast til tynne papirflak. Cellulosefabrikkar skaut i vêret, tømmer var det rikeleg av. Frå knappe 40 aviser hos oss i 1860 voks talet til rundt 250 aviser i 1910. Utan cellulose, lite journalistikk – og lite nasjonallitteratur.