M. Seppola Simonsen
Den tredje
Dikt
Flamme Forlag 2023, 81 sider
Når denne diktsamlinga heiter «Den tredje», er det med referanse til den tradisjonelle forståinga av kjønn som noko binært, noko det finst to av. M. Seppola Simonsens tekstar er, kort sagt, skrivne frå ein posisjon som ikkje-binær. Samstundes, tenker eg meg, er denne konstateringa av ein tredje posisjon noko ein kan oppfatta som særmerkande for Seppola Simonsen, òg internasjonalt. Det vesle eg har lese av ikkje-binær lyrikk er gjerne «queer» på den måten at det ikkje finst ein fast plass, ein etablert tredje posisjon. Tekstane er nærmast eksplosivt utfordrande i høve til alle tilvande konvensjonar for korleis ein kan uttrykka seg. Men i «Den tredje» søker forfattaren seg så vidt eg kan forstå mot å etablera eit fastare punkt, ein identitet som er noko i seg sjølv, heller enn å berre vera markert som noko som ikkje fanst frå før. Og tekstane er svært sansa. Dette er små, minimalistiske tekstar med stor språkleg presisjon. Eit dikt sluttar slik som dette: «om jeg forblir uendret / la verden bli vakrere / ved meg»
