Kva har trygdemottakarar, ungdommar som sviv gatelangs, flyktningar og nærsynte ungar til felles? Lite, ved første augekast. Likevel hamnar dei ofte saman i kategorien «svake grupper». I desse budsjettider er det som regel dei som må ta støyten, når endå eit ungdomstilbod blir lagt ned og endå ei velferdsordning blir svekka, fordi det tilsynelatande ikkje finst pengar til det. Då kjem nokon av oss på banen og seier at slik kan me ikkje ha det: Ikkje ta frå dei svakaste!