Den nynorske litteraturen er frå byrjinga av ein slags reiselitteratur, slår Jan Inge Sørbø fast i «Nynorsk litteraturhistorie». Etter Ivar Aasens språkreiser, Aasmund Olavsson Vinjes ferdaminne og Arne Garborgs bondestudentar har nynorskforfattarar halde fram med å reise mellom by og bygd, mellom språk og kulturar, mellom klassar og sosiale lag. For Sørbø er bondestudenten ein djupstruktur i den nynorske litteraturhistoria – ein struktur som gir seg ulike utslag i ulike litterære periodar, men som er til stades i alle periodar.