Det trengst eit kritisk blikk på fransk politikk – både den heime og den ute, før og no. Då er det skuffande at eit slikt kritisk perspektiv ser ut til å vera fråverande i fransk historikarutdanning. Slik verkar det i alle fall i David Brégaint sitt svar til kommentaren min her i avisa 2. desember. Kva slags historie om kolonimaktas brutale framferd i Haiti, Fransk Indokina og Algerie er det då som pregar undervisninga i franske klasserom?