Ein skrivefeil, proesi, der det skulle stått poesi verka veldig i gangsettjande for meg, fordi han var ein kombinasjon av prosa og poesi. Det var som den gongen eg skulle skrive samtalen og såg det sto skamtalen. Og brått hugsa eg Tone Hødnebø som fleire år tidlegare på Forfattarstudiet i Bø sa «ta vare på feilskrivingene dine», også kom det ei heil bok ut av det som blei heitande «Skamtalen. Graceland».