Då eg gjekk på ungdomsskulen, skjedde det brått. Læraren bad meg om å lesa høgt. Og som frå ingenstad kom brått ei redsle over meg som heilt overvelda meg. Eg liksom forsvann inn i redsla og var berre den. Eg reiste meg og sprang ut or klasserommet.
Eg aldri har skrive for å uttrykkja meg sjølv, heller for å koma meg bort frå meg sjølv.
Eit taust språk
