Julesnøen lèt venta på seg i Oslo – i år igjen. To veker før vintersolsnu heng grå skyer tungt over byen, kaldt regn fell tett og jamt og hindrar gatelyktene frå å lysa opp den døgnmørke asfalten. Parkane er reduserte til gjørmejorde, og iblant pistrar ein sur vind rundt både tre og hushjørne der ein kan sjå skuggen av folk som hastar lutrygga forbi, fortapte i eigne sinn. Stemninga er som skapt for å gli inn i Béla Tarrs «Satantango», filmatiseringa av Nobelprisvinnar László Krasznahorkais debutroman med same namn.