Frå tid til annan har det i etterkrigstida oppstått psykologiske teoriar om visse politiske opprørsfenomen, spesielt fascismen, som kort fortalt går ut på at fenomenet skuldast forhold ved mennesket rett og slett, og ikkje frå materielle forhold, så som klasseinteresser og ideologiske preferansar. (Kven har ikkje høyrt om fascismen at den skuldast «vår forakt for svakhet» og «flukten frå friheten»?)
Politisk begjær?
DebattDeleuze og guattari